გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენ
შუ−ა−ზე მო−დის მდი−ნა−რე,
ხი−დი არ გვი−ძე წყალ−ზე−და,
ფიქ−რი გვკლავს მო−უთ−მი−ნა−რე.
მინ−და გა−კო−ცო, მა−კო−ცო,
შენს სა−ხეს ვხე−დავ მღი−მა−რეს,
მაგ−რამ ვერ−სა−ით გა−მო−ვედ
ამ სა−ტი−ა−ლო მდი−ნა−რეს.
მეც უ−ნა−ვო ვარ, შე−ნა−ცა,
ცურ−ვა არ ვი−ცით, ვტი−რი−თა;
მეშ−ვე−ლიც არ−ვინ გვიჩნ−დე−ბა
არც ცი−დან, ა−ღარც ძი−რი−თა,
შენ მე მი−მე−ლი, მე - შე−ნა
გა−ცი−ნე−ბუ−ლი პი−რი−თა.
ვე−ღარც ხმას გაწვ−დენ, გი−თხრა რამ,
მდი−ნა−რე ბრა−ზობს, ღრი−ა−ლებს,
ჩემს ძა−ხილ−სა ნთქავს მის ზვირ−თი,
რო−გორ შა−ვა−და ტრი−ა−ლებს!..
რა უ−ნუ−გე−შო ყოფ−ნა−ა,
წელ−თა სვლა მხო−ლოდ მზე−რა−ში;
რომ მოვკვ−დე, ბევ−რით ჰჯო−ბი−ა,
მა−ინც გარ−გი−ვარ ვერ−რა−ში!..
ა−რა, ის მინ−და, გხე−დავ−დე,
ნუ−გეშ−სა ვპო−ვებ ცქე−რა−ში.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ისაუბრეთ ბავშვთან წაკითხული წიგნის შესახებ, დასვით კითხვები და გაუზიარეთ თქვენი აზრები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კავშირი გულთა შორისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ცრემლთა ისარნიბესიკი |
 |
მარიკელას ეძინებანატალია ნადირაშვილი |
|
ისევ მესხის გამოხედვაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
თოვლის პაპის ნათქვამიგივი ჭიჭინაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
არა ერთი ორიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პეპელაინგა ქორდელი |
 |
წვიმაფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
*** (ცა რა ფერია? - ცისფერი)ანა ნოდარიძე |
 |
ფოსტალიონი კუელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ილიას მოკვლის გამოაკაკი წერეთელი |
 |
უცოდინრობის წამალიმანანა ტონია |
 |
პრანჭიებინოდარ დუმბაძე |
 |
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
 |
საქართველოს ღირსილილი ნუცუბიძე |
