გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენ
შუ−ა−ზე მო−დის მდი−ნა−რე,
ხი−დი არ გვი−ძე წყალ−ზე−და,
ფიქ−რი გვკლავს მო−უთ−მი−ნა−რე.
მინ−და გა−კო−ცო, მა−კო−ცო,
შენს სა−ხეს ვხე−დავ მღი−მა−რეს,
მაგ−რამ ვერ−სა−ით გა−მო−ვედ
ამ სა−ტი−ა−ლო მდი−ნა−რეს.
მეც უ−ნა−ვო ვარ, შე−ნა−ცა,
ცურ−ვა არ ვი−ცით, ვტი−რი−თა;
მეშ−ვე−ლიც არ−ვინ გვიჩნ−დე−ბა
არც ცი−დან, ა−ღარც ძი−რი−თა,
შენ მე მი−მე−ლი, მე - შე−ნა
გა−ცი−ნე−ბუ−ლი პი−რი−თა.
ვე−ღარც ხმას გაწვ−დენ, გი−თხრა რამ,
მდი−ნა−რე ბრა−ზობს, ღრი−ა−ლებს,
ჩემს ძა−ხილ−სა ნთქავს მის ზვირ−თი,
რო−გორ შა−ვა−და ტრი−ა−ლებს!..
რა უ−ნუ−გე−შო ყოფ−ნა−ა,
წელ−თა სვლა მხო−ლოდ მზე−რა−ში;
რომ მოვკვ−დე, ბევ−რით ჰჯო−ბი−ა,
მა−ინც გარ−გი−ვარ ვერ−რა−ში!..
ა−რა, ის მინ−და, გხე−დავ−დე,
ნუ−გეშ−სა ვპო−ვებ ცქე−რა−ში.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გააკეთეთ ფიზიკური აქტივობა ოჯახურ ტრადიციად
დაგეგმეთ ყოველკვირეული ოჯახური აქტივობები, როგორიცაა პარკში თამაში ან ბურთის თამაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კვიცინოდარ დუმბაძე |
 |
მზე-ჭაბუკ ორბელიანსბესიკი |
 |
ისევ შენ, ისევ, ქალაოვაჟა–ფშაველა |
 |
ციცინომაია კარსელი |
 |
ჩემთ მეგობართნიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მხიარული ციფრებიანა ნოდარიძე |
 |
ფანტელო, ფრიალ-ფრიალა!ნესტან კუპრავა |
 |
ჰამლეტის ქნარიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შველი - მზეთუნახავიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ვახტანგ მეფეხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
შეჯიბრება საღორიის ტყეშინოდარ დუმბაძე |
 |
ბაკურიანიმანანა ტონია |
|
დამსეტყვე, ცაოვაჟა–ფშაველა |
|
რამ შემქმნა ადამიანადვაჟა–ფშაველა |
|
მივარდნილი აივანიგალაკტიონ ტაბიძე |
