ილიას საღამო
დღეს ი−მე−რე−თის მხა−რე−სა.
ამ ტურ−ფა ა−რე−მა−რე−ში
ფიქ−რებს გან−ვიც−დი მწა−რე−სა.
ვ−დღე−სას−წა−უ−ლობთ კარგ დრე−სა,
და−რა−მე−ბულ−სა შა−ვა−და,
ბოლოს-რა ვიხ−რით მის წინ ქედს,
ვინც ჩე−ვენ მოვ−კა−ლით ძა−ლა−და.
ბოლოს-ღა ვტი−რით და ვნა−ნობთ,
რად მო−ვე−პყა−რით ა−ვა−და,
დიდს მო−ა−მა−გეს მა−მა−სა,
ჩვენს სა−წყლო−ბა−ზე მტი−რალ−სა:
"გა−ფხიზლ−დით", "გა−იღ−ვი−ძე−თო",
და−ი−ცხრო−მე−ლად მყვი−რალ−სა,
ქართ−ველ მუ−შაკ−თა წი−ნამძღ−ვარს
მო−აზ−რეს გა−საკ−ვი−რალ−სა.
გზა შე−ვუ−კა−რით, თო−ფე−ბი
ვეს−რო−ლეთ, რო−გორც ფი−რალ−სა.
მას, ვონც ურ−ჩევ−და თა−ვად−სა,
ძმო−ბა ჰქო−ნო−და გლეხ−თა−ნა,
სწამ−და, რომ ა−მით ძა−ლა−სა
შე−ი−მა−ტებ−და ქვე−ყა−ნა,
და უფ−რო სა−შიშ−რად ჰქმნი−და
ერ−თად ო−რი−ვეს მტერ−ტა−ნა.
ვი−ნაც თა−ვი−სი სამ−შობ−ლო
თვით ღმერთ−ზე მე−ტად ი−წა−მა
და დი−დად პა−ტა−რა ე−რი
გულ−მა ით−ვი−სა მი−სა−მა, უდ−რო−ოდ უნ−და შე−ჭა−მოს
ო−ხერ−მა დედამი−წა−მა?!
ახ, რა ცუ−დი−ა, რა ცუ−დი
გზა-არეულად მსჯე−ლო−ბა,
ცეცხლ-მოდებულის ე−რისა
თა−ვის−ვე თა−ვის მტე−რო−ბა!
დიდ−ხანს ი−ცო−ცხლებს ჩვენ−ში−ა,
ნე−ტავ, ა−სე−თი ხე−ლო−ბა?
შავ−მა დრომ შა−ვი ნა−ყო−ფი
ცა−მოგ−ვა−ბერ−ტყა თავ−ზე−და:
ცრემ−ლი, ცე−ცხლი და მუ−ქა−რა
და−რა−კად გვიდ−გა კარ−ზე−და.
ნუ−თუ არ ა−რის ეხ−ლა დრო,
ვმღერ−დეთ შე−წყო−ბილ ხმა−ზე−და?
გაფ−რინ−დი, ჩე−მო ოც−ნე−ბავ,
გას−ჭერ სამა−რის დი−რე−ნი,
იქ ნა−ხავ მა−მუ−ლიშ−ვილ−თა, -
ა−რი−ან არა-მცირენი, -
და და−ამშ−ვი−დე ამ ამ−ბით
ის ჩე−მი ა−მა−ტი−რე−ნი.
ჩვენს ი−ლი−ა−საც იქ ნა−ხავ,
გ−თხოვ, ა−ნუ−გე−შო სი−ტყვი−თა:
მტკიც−დე−ბა ქართ−ველთ კავ−ში−რი
ძმო−ბა-ერთობის ფი−ცი−თა,
მტერ−სა და მო−კე−თეს ვარ−ცევთ,
კარ−გი და ა−ვი ვი−ცი−თა,
მის ან−დერძს ვიჭ−დევთ გულ−ში ღრმად,
ვა−ტა−რებსთ გუ−ლის ფიც−რი−თა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვს, გააანალიზოს მედიაში გავრცელებული ინფორმაცია და გამოყოს სანდო წყაროები არასანდოებისგან.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვაჟა-ფშაველას ნაამბობილადო ასათიანი |
 |
ბადი ბელიმანანა ტონია |
|
დალი და მანანამანანა ტონია |
 |
ხმა კატამონთანირაკლი აბაშიძე |
 |
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მაჩვინოდარ დუმბაძე |
 |
ზარიშოთა ამირანაშვილი |
 |
ბუკნაჭოედუარდ უგულავა |
 |
ლექსი ძილის მოყვარულ ბიჭებზებონდო მაცაბერიძე |
 |
აღმართ-აღმართაკაკი წერეთელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
გეტერაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მელაკუდას მაღაზიავასილ გულეური |
 |
ამირანივაჟა–ფშაველა |
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
|
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
