შორიდგან
გარ−ნა სა−ხე შე−ნი ვით ვცე თმო−ბა−სა?
სა−ვა−ნედ გულს ვიმ−ყოფ შე−ნად სამკ−ვიდ−როდ,
ვი−სულდგ−მუ−ლებ შენგ−ნით ყო−ველს წამს და დროს.
და−ვე−ხარ−ბი სურ−ვილს სურ−ვი−ლით მშრა−ლი,
გა−უქ−რობ−ლად მცვი−ვა სულთქ−მი−სა ა−ლი.
სუ−ლი ჩე−მი დასწ−ვეთს გულ−ზე სიყ−ვა−რულს,
ნაზსა,უცხოს,წმინდას,უზადოსა სრულს.
გემ−ღე−რე−ბი სა−ხეს ან−გე−ლო−ზებ−რივს,
მო−ნარ−ნა−რეს ე−დემს მომფ−რი−ნა−რობ−რივს.
ქ. ო−რენ−ბურღს (1834 წ.).
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეამცირეთ ქაღალდის გამოყენება სკოლაში
წაახალისეთ ბავშვები, გამოიყენონ ელექტრონული დოკუმენტები და მოერიდონ ქაღალდის გამოყენებას, როდესაც ეს შესაძლებელია.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მაგრამ მე რა ვქნაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
*** (სოფიკუნა ცუნცულა)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
წიწილავაჟა–ფშაველა |
|
დგება თეთრი დღეებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ხუროილია სიხარულიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ქორიხალხური |
 |
წელიწადიგიორგი წერეთელი |
 |
ბალი და ლალიმანანა კაკაჩია |
 |
ეზოს ანსამბლინუნუ ჯანელიძე |
|
მინდორთა მამშვენებელოხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ოქროს კბილიმანანა ტონია |
 |
ირაკლი მეფის ქებაბესიკი |
|
ხევზედ მიდიან ნისლებივაჟა–ფშაველა |
 |
საქართველო იყო მათი საოცნებო სახელილადო ასათიანი |
