შორიდგან
გარ−ნა სა−ხე შე−ნი ვით ვცე თმო−ბა−სა?
სა−ვა−ნედ გულს ვიმ−ყოფ შე−ნად სამკ−ვიდ−როდ,
ვი−სულდგ−მუ−ლებ შენგ−ნით ყო−ველს წამს და დროს.
და−ვე−ხარ−ბი სურ−ვილს სურ−ვი−ლით მშრა−ლი,
გა−უქ−რობ−ლად მცვი−ვა სულთქ−მი−სა ა−ლი.
სუ−ლი ჩე−მი დასწ−ვეთს გულ−ზე სიყ−ვა−რულს,
ნაზსა,უცხოს,წმინდას,უზადოსა სრულს.
გემ−ღე−რე−ბი სა−ხეს ან−გე−ლო−ზებ−რივს,
მო−ნარ−ნა−რეს ე−დემს მომფ−რი−ნა−რობ−რივს.
ქ. ო−რენ−ბურღს (1834 წ.).
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყოველ საღამოს მადლობა გადაუხადეთ ერთმანეთს იმისთვის, რაც მოგეწონათ დღის განმავლობაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მეკვლე ვარ!..ელენე სალარიძე |
 |
ზამთარიშიო მღვიმელი |
 |
დამწველი თავის სიმშვენიერითგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ექიმი უნდა გავხდეო...ელენე სალარიძე |
|
ჩაკეტა კარიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თოვლის ბაბუაცირა ტურაშვილი |
 |
ძ - ერალელა გაბური |
 |
ჩემო კარგო თეთრო ბატოელიზბარ გაბუნია |
 |
ცუგა-ფურცელისოფო გასიტაშვილი |
|
ჩემი პატარა ბეკეკაელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ნაპოლეონნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
დედაენალილი ნუცუბიძე |
 |
მოდიოდა ნინო მთებითანა კალანდაძე |
 |
გული გავგზავნე ქვეყნადავაჟა–ფშაველა |
|
ჩემთ მეგობართნიკოლოზ ბარათაშვილი |
