მოწვევა
კვა−ლად მა−რა−და.
ეგ შე−ნი სა−ხე
ვით და−ვი−ვი−წყო,
რომ სა−და−ცა ვარ,
ყო−ველთ−ვის თანმ−დევს?
ვის შე−ვამზ−გავ−სო
ეგ ზე−ცის სა−ხე!
რო−მელ−ში−ა−ცა
სუ−ლი გა−მი−ბამს
და ქა−მან−დის−გან
ვე−ღარ მიხს−ნი−ა?
ა−მისთ−ვის თხოვ−ნით
შე−ნა მოგ−მარ−თავ,
და ჩემს სა−წყალ−სა
ამ ჩემ−სა გულ−სა;
შენ−სა ლა−მაზ−თა
თეთრ ხელ−თა ზე−და
სი−ხა−რუ−ლი−თა
მსხვერპ−ლად მო−გართ−მევ,
რა−თა მოხ−ვი−დე,
და მაგ შე−ნისა
გა−მომხს−ნე−ლის ხმით
ეს ჩე−მი სუ−ლი
შენ−ვე გა−მოხს−ნა,
რომ სა−უ−კუ−ნოდ
მე და−მა−ვა−ლო,
და ამ სოფ−ლი−სა
შენგ−ნით ვი−ცო−ცხლო.
1834-სა წელ−სა
ა−ლექ−სანდ−როვ−კად−გან..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გაატარეთ დრო ერთად, რათა გააძლიეროთ თქვენი ურთიერთობები და შექმნათ სასიამოვნო მოგონებები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ავადმყოფი მგოსანიაკაკი წერეთელი |
 |
ანდერძილადო ასათიანი |
|
რაც არ იწვის, არ ანათებსაკაკი წერეთელი |
 |
ზამთარიშიო მღვიმელი |
 |
საფლავი მეფის ირაკლისანიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ტყეშიკუკური გოგიაშვილი |
 |
ბაბუნინია კაპანაძე |
 |
მარტის ჩივილიმზია მექერიშვილი |
 |
ბალი და ლალიმანანა კაკაჩია |
 |
ციგალუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
თითების დავაილია სიხარულიძე |
 |
იმედი საზიკაულივაჟა–ფშაველა |
 |
მნათობთადმიბესიკი |
|
განთიადიაკაკი წერეთელი |
|
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
