მოწვევა
კვა−ლად მა−რა−და.
ეგ შე−ნი სა−ხე
ვით და−ვი−ვი−წყო,
რომ სა−და−ცა ვარ,
ყო−ველთ−ვის თანმ−დევს?
ვის შე−ვამზ−გავ−სო
ეგ ზე−ცის სა−ხე!
რო−მელ−ში−ა−ცა
სუ−ლი გა−მი−ბამს
და ქა−მან−დის−გან
ვე−ღარ მიხს−ნი−ა?
ა−მისთ−ვის თხოვ−ნით
შე−ნა მოგ−მარ−თავ,
და ჩემს სა−წყალ−სა
ამ ჩემ−სა გულ−სა;
შენ−სა ლა−მაზ−თა
თეთრ ხელ−თა ზე−და
სი−ხა−რუ−ლი−თა
მსხვერპ−ლად მო−გართ−მევ,
რა−თა მოხ−ვი−დე,
და მაგ შე−ნისა
გა−მომხს−ნე−ლის ხმით
ეს ჩე−მი სუ−ლი
შენ−ვე გა−მოხს−ნა,
რომ სა−უ−კუ−ნოდ
მე და−მა−ვა−ლო,
და ამ სოფ−ლი−სა
შენგ−ნით ვი−ცო−ცხლო.
1834-სა წელ−სა
ა−ლექ−სანდ−როვ−კად−გან..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, გაიგოს სხვების გრძნობები და ისწავლოს თანაგრძნობა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მზე, მთვარე და ღრუბელივასილ გულეური |
 |
მდინარემანანა ტონია |
 |
მგლოვიარე სერაფიმებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემოდგომაგრიგოლ აბაშიძე |
 |
რამ შემქმნა ადამიანადვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მეხანძრეებინანა გასვიანი |
 |
ზარმაცი ჯამბულიმანანა კაკაჩია |
 |
მზე-ჭაბუკ ორბელიანსბესიკი |
 |
ზაფხულისოფია ბარშოვა |
|
დამალობანამანანა ტონია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
წუხელის ბიჭი დაბადებულაანზორ აბულაშვილი |
 |
როგორ ასწავლა ჭიანჭველამ სამამდე თვლა ჭიანჭველაჭამიასგივი ჭიჭინაძე |
|
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
|
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პრანჭიებინოდარ დუმბაძე |
