მოწვევა
კვა−ლად მა−რა−და.
ეგ შე−ნი სა−ხე
ვით და−ვი−ვი−წყო,
რომ სა−და−ცა ვარ,
ყო−ველთ−ვის თანმ−დევს?
ვის შე−ვამზ−გავ−სო
ეგ ზე−ცის სა−ხე!
რო−მელ−ში−ა−ცა
სუ−ლი გა−მი−ბამს
და ქა−მან−დის−გან
ვე−ღარ მიხს−ნი−ა?
ა−მისთ−ვის თხოვ−ნით
შე−ნა მოგ−მარ−თავ,
და ჩემს სა−წყალ−სა
ამ ჩემ−სა გულ−სა;
შენ−სა ლა−მაზ−თა
თეთრ ხელ−თა ზე−და
სი−ხა−რუ−ლი−თა
მსხვერპ−ლად მო−გართ−მევ,
რა−თა მოხ−ვი−დე,
და მაგ შე−ნისა
გა−მომხს−ნე−ლის ხმით
ეს ჩე−მი სუ−ლი
შენ−ვე გა−მოხს−ნა,
რომ სა−უ−კუ−ნოდ
მე და−მა−ვა−ლო,
და ამ სოფ−ლი−სა
შენგ−ნით ვი−ცო−ცხლო.
1834-სა წელ−სა
ა−ლექ−სანდ−როვ−კად−გან..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
კონფლიქტის დროს არ გამოიყენოთ შეურაცხმყოფელი სიტყვები და არ აყენოთ ერთმანეთს ფიზიკური ზიანი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
უშგულელი თოვლის ბაბუელენე სალარიძე |
 |
ვინ არის კაცი?ვაჟა–ფშაველა |
|
მთა და ბარივაჟა–ფშაველა |
|
ნატვრავაჟა–ფშაველა |
 |
ავადმყოფიაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ლოკოკინაგივი ჭიჭინაძე |
 |
კურდღელიინგა ქორდელი |
 |
კარგად უნდა ვისწავლოსოფო გასიტაშვილი |
 |
მელია და მამალიხალხური |
|
ანა ხარ ბროლი, ან ლალიხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
1795 წლის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
 |
ციკოს თოვლის პაპავასილ გულეური |
 |
„ადიდასისგან“ იმედგაცრუებამანანა ტონია |
|
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
მირიან ბატონიშვილსბესიკი |
