ბაიათი
რტოს გძღვნი−დე ბა−ი−ა−თი!
გიშ−რის მშვილ−დის მო−ზიდ−ვით
ი−სარს მკრავ ბა−ი−ა−თი!
სა−ხედ მომ−ცა მა−ნა−თა,
ელ−ვა−რე−ბით მა−ნა−თა,
შვიდ ცი−ურ−თა ელ−ვა−რეთ
გარ−და−მა−ტა მან ა−თა.
მელ−ნის ტბი−სა მო−რევ−სა
მზე შვე−ნე−ბით მო−რევ−სა;
ჩე−მის სევ−დის სალ−ბუნ−სა
თვი−სის ხე−ლით მთრევ−სა!
ზამბახ-ყელი სუ−რი−სა;
მი−სი ტრფო−ბა მსუ−რი−სა!
არ−ღავ−ნი−სა ბა−გედ−გან
შენ შარ−ბა−თი სუ რი−სა?
ალ−ვა რგუ−ლი−ა ხი−სა,
მჯო−ბი ყოვ−ლი სახი−სა!
ერ−თხელ მთქმე−ლი ვახი−სა
და ა−თასის ახი−სა!
როს წა−მი მხვდეს და−რუ−ლი?
თვალთ მი−ე−ცა და რუ−ლი,
გუ−ლი ი−წყლა უბ−რა−ლოდ,
სისხ−ლი სდინ−და და−რუ−ლი!
საყ−ვა−რე−ლი ვარ დი−სა,
ტა−ტა−ნი−ვით ვარ−დი სა!
ბრ−წყინ−ვა−ლე−ბა მაც−ვიფ−რებს
და ბა−გე−ნი ვარ−დი−სა!
ველს მაღ−ნარ−სა მე−ბა−რა,
სი−ცო−ცხლი−თა მე−ბა−რა;
ა−ლალს მ−წყე−რი მიჰ−ქონ−დეს,-
რათ−ღა მერქ−ვას მე ბა−რა?
სურ−ვის ეშ−ხი მას რევ−და,
შაქარ-ყანდი მას რევ−და,
პირს ე−ბა−და სა−ფი−რონს,
ხმა უხე−ლით მას რევ−და!
ცე−ცხლი კვლავ მწვავს და−გულ−სა;
მაღ−რი−ტებრ მზევ და−გულ−სა!
მა−რავს ვი−სი მწუ−ხა−რობს:
რა−მინ ეტრ−ფო−და გულ−სა!
თეთრ მარ−მარ−სა ე−ბა−ნა,
სი−რინს ტკბი−ლად ე−ბა−ნა;
სრა−თა ჰქონ−და ე−დე−მი,
ცად სამ−ყა−რო ე−ბა−ნა!
აწ გან−ცხრო−მა მე−შა−ლა,
შაჰშ−რა ქუფ−რად მე−შა−ლა;
დღე რა იქმ−ნა მიმ−წუხ−რი,
სუ−და−რი ტანს მე−შა−ლა!
გვერდს ლახ−ვა−რი და−მე−ცა,
ტრფო−ბის ბე−დი და−მე−ცა.
შენ ან−გე−ლი და მე−ცა!
სად ქვე−ყა−ნა სუ−ფევ−დეს,
შენც იქ ი−ყავ და მე−ცა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყველა ბავშვი განსხვავებულია და განსხვავებულია ყველას სწავლის ტემპი. რა თქმა უნდა, მშობელს შვილზე გარკვეული მოლოდინები აქვს. თუმცა, მშობლის ვალია ესმოდეს თავისი შვილის და იაზრებდეს მის შესაძლებლობებს. მნიშვნელოვანია, არ გადაღალოთ იგი. დაიმახსოვრეთ, ისინი არიან პატარები და ჯერ კიდევ სწავლის პროცესში. დააბალანსეთ გრაფიკი და მოარგეთ იგი თქვენს პატარას.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ილია ჭავჭავაძის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
 |
ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
 |
იმერული ნანინააკაკი წერეთელი |
|
ჭაღარააკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (დედი, ცაზე ვარსკვლავები)მანანა კაკაჩია |
 |
კატოელიზბარ გაბუნია |
 |
პატარამ თქვა ასეონანა სამხარაძე |
|
ერთი რამ მინდა სათქმელადვაჟა–ფშაველა |
|
მცხეთიდანგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
 |
მელას ფუჭი ოცნებამანანა ტონია |
|
დალი და მანანამანანა ტონია |
|
სიზმარიაკაკი წერეთელი |
|
ერეკლეს სიზმარივაჟა–ფშაველა |
