ამ მიწის ბედი ჩემი ბედია
მის ბეჭ−ზე ბე−ჭით ვთი−ბავ ბა−ლა−ხებს,
მე თუნ−და არ ვთქვა, მთე−ბი გე−ტყვი−ან,
რაც მა−წუ−ხებს და რა−იც მა−ლა−ღებს.
ამ ცის ქვეშ ვ−ცხოვ−რობ უ−მი−სა−მარ−თოდ,
ცა ა−რის ჩე−მი ჭერ−ხო და ბა−ნი,
სა−წუთ−რო ჩემ−ზე ი−სე ბა−ლა−ხობს,
რო−გორც უ−ღელ−ში ნა−ბა−მი ხა−რი.
და−ვა−ლა−ჯუ−ნებ დე−და−მი−წა−ზე,
ბრუ−ნავს მი−წა და მეც მატ−რი−ა−ლებს,
სა−დღაც მივ−დი−ვარ, გზა მი−დევს შო−რი,
წვეთი-წვეთ ვტო−ვებ უ−კან მზი−ა−ნეთს.
ამ მი−წის ბე−დი ჩე−მი ბე−დია,
ამ მი−წის ბეჭ−ზე დამ−წე−რეს ჯვა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვს დიდი დავალებების პატარა, მართვად ნაწილებად დაყოფა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მურა და ბავშვებილუარა ჭანტურია |
 |
ბრძენი კაციმანანა ტონია |
 |
ისეთი ბიჭი ვიქნებიედუარდ უგულავა |
 |
მამულიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მურიალუარა ჭანტურია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
პატარა მეცნიერიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
აჯაჯული დაჯაჯულინუნუ ჯანელიძე |
 |
გაზაფხულიფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
ლოკოკინანათია დაშნიანი |
 |
ჩამობარდნა თეთრად ტყეშინესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
1871 წელი 23 მაისიილია ჭავჭავაძე |
 |
ლომსაც დაეჭიდებაშოთა ამირანაშვილი |
 |
ცრემლთა ისარნიბესიკი |
|
მგზავრის სიმღერაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მთას ვიყავვაჟა–ფშაველა |
