ამ მიწის ბედი ჩემი ბედია
მის ბეჭ−ზე ბე−ჭით ვთი−ბავ ბა−ლა−ხებს,
მე თუნ−და არ ვთქვა, მთე−ბი გე−ტყვი−ან,
რაც მა−წუ−ხებს და რა−იც მა−ლა−ღებს.
ამ ცის ქვეშ ვ−ცხოვ−რობ უ−მი−სა−მარ−თოდ,
ცა ა−რის ჩე−მი ჭერ−ხო და ბა−ნი,
სა−წუთ−რო ჩემ−ზე ი−სე ბა−ლა−ხობს,
რო−გორც უ−ღელ−ში ნა−ბა−მი ხა−რი.
და−ვა−ლა−ჯუ−ნებ დე−და−მი−წა−ზე,
ბრუ−ნავს მი−წა და მეც მატ−რი−ა−ლებს,
სა−დღაც მივ−დი−ვარ, გზა მი−დევს შო−რი,
წვეთი-წვეთ ვტო−ვებ უ−კან მზი−ა−ნეთს.
ამ მი−წის ბე−დი ჩე−მი ბე−დია,
ამ მი−წის ბეჭ−ზე დამ−წე−რეს ჯვა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, იცეკვოს და გამოხატოს თავისი ემოციები მოძრაობით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მუმლი მუხასაოხალხური |
 |
ისგალაკტიონ ტაბიძე |
|
წუთისოფელი რა არი?ხალხური |
 |
ბედნიერებახათუნა გულიაშვილი |
|
მიცქირე თვალშიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მამალითამარ ჭეიშვილი |
 |
ზარინესტან კუპრავა |
 |
გამოცანალუარა ჭანტურია |
 |
ჟ - ეროლელა გაბური |
|
ანა ხარ ბროლი, ან ლალიხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მეხანძრე სპილოელიზბარ გაბუნია |
 |
მუხამბაზიაკაკი წერეთელი |
 |
სტუმარ-მასპინძელინოდარ დუმბაძე |
 |
ასპინძის ომზედბესიკი |
 |
ბაკურიანიმანანა ტონია |
