ამ მიწის ბედი ჩემი ბედია
მის ბეჭ−ზე ბე−ჭით ვთი−ბავ ბა−ლა−ხებს,
მე თუნ−და არ ვთქვა, მთე−ბი გე−ტყვი−ან,
რაც მა−წუ−ხებს და რა−იც მა−ლა−ღებს.
ამ ცის ქვეშ ვ−ცხოვ−რობ უ−მი−სა−მარ−თოდ,
ცა ა−რის ჩე−მი ჭერ−ხო და ბა−ნი,
სა−წუთ−რო ჩემ−ზე ი−სე ბა−ლა−ხობს,
რო−გორც უ−ღელ−ში ნა−ბა−მი ხა−რი.
და−ვა−ლა−ჯუ−ნებ დე−და−მი−წა−ზე,
ბრუ−ნავს მი−წა და მეც მატ−რი−ა−ლებს,
სა−დღაც მივ−დი−ვარ, გზა მი−დევს შო−რი,
წვეთი-წვეთ ვტო−ვებ უ−კან მზი−ა−ნეთს.
ამ მი−წის ბე−დი ჩე−მი ბე−დია,
ამ მი−წის ბეჭ−ზე დამ−წე−რეს ჯვა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მიეცით ბავშვს გამოწვევები და დაეხმარეთ მას, იპოვოს შემოქმედებითი გადაწყვეტილებები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დედის კაბალილი ნუცუბიძე |
 |
საკვირაო ბაზარიმაია წიგნაძე |
 |
კოწო და კუწოშიო მღვიმელი |
 |
საახალწლო საჩუქარიქეთევან კვიტატიანი |
 |
სათევზაოდმარიჯანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჟრუნი დედალინუნუ ჯანელიძე |
 |
ზოოპარკიგივი ჭიჭინაძე |
 |
მინდა ყველამ გაიღვიძოსლუარა ჭანტურია |
|
ზამთრისპირილუარა ჭანტურია |
|
ვეფხვილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
დადგა აგვისტოგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გაზაფხულიაკაკი წერეთელი |
 |
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
|
ტყუილების წვიმაგივი ჭიჭინაძე |
|
ტყუილებიმანანა ტონია |
