ელენე და პეპელა
ე−ლე−ნი−კო ჭკვი−ა−ნი,
გო−გო ა−რის პა−ტა−რა,
ცელ−ქი წი−თელთ−მი−ა−ნი.
და−ი−ჭი−რე პე−პე−ლა?
-ე−კი−თხე−ბა ბე−ბი−ა,
ჩე−მო ბე−ბო და−ჭე−რა
სულ არ გამ−ჭირ−ვე−ბი−ა,
მაგ−რამ მე−რე გა−ვუშ−ვი,
შე−მე−ცო−და სა−წყა−ლი,
მოკვ−დე−ბო−და ბა−დე−ში,
ხომ ვარ ბე−ბო მარ−თა−ლი?
-კი, ბე−ბი−კოს სი−ცო−ცხლე,
კარ−გი გო−გო ყო−ფილ−ხარ,
ა−გერ შე−ნი პე−პე−ლა,
ი−სევ შენ−თან მოფ−რინ−და.
-ამ ჩვენს ლა−მაზ ბუ−ნე−ბას,
ძლი−ერ გა−ვუფრ−თხილ−დე−ბი,
ე−კო−ლო−გი გა−მო−ვალ,
ბე−ბო, ა−მას გპირ−დე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აჩვენეთ თქვენს ოჯახის წევრებს, როგორ უნდა მოაგვარონ კონფლიქტები ჯანსაღად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ზამთარიგრიგოლ აბაშიძე |
 |
მივეგებოთ თოვლის პაპას!ნიკოლოზ ჩაჩავა |
 |
შაქრადმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ნუმცა მსმენია სიკვდილივაჟა–ფშაველა |
 |
ჩვილინიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ახალო წელო...ნათია აბულაძე |
 |
რად დაარქვით ნაცარა?მანანა კაკაჩია |
 |
წელი რომ მოვა ვირთხისნუნუ ჯანელიძე |
|
*** (ჩემს ყურპანტურა ბაჭიას)მანანა კაკაჩია |
 |
ციყვიემზარ კვიტაიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მზე, მთვარე და ღრუბელივასილ გულეური |
 |
გურიის მთებიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მოვა… მაგრამ როდის?გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
საქართველოო ლამაზოანა კალანდაძე |
 |
უნიჭო მუსიკოსებიმანანა ტონია |
