ელენე და პეპელა
ე−ლე−ნი−კო ჭკვი−ა−ნი,
გო−გო ა−რის პა−ტა−რა,
ცელ−ქი წი−თელთ−მი−ა−ნი.
და−ი−ჭი−რე პე−პე−ლა?
-ე−კი−თხე−ბა ბე−ბი−ა,
ჩე−მო ბე−ბო და−ჭე−რა
სულ არ გამ−ჭირ−ვე−ბი−ა,
მაგ−რამ მე−რე გა−ვუშ−ვი,
შე−მე−ცო−და სა−წყა−ლი,
მოკვ−დე−ბო−და ბა−დე−ში,
ხომ ვარ ბე−ბო მარ−თა−ლი?
-კი, ბე−ბი−კოს სი−ცო−ცხლე,
კარ−გი გო−გო ყო−ფილ−ხარ,
ა−გერ შე−ნი პე−პე−ლა,
ი−სევ შენ−თან მოფ−რინ−და.
-ამ ჩვენს ლა−მაზ ბუ−ნე−ბას,
ძლი−ერ გა−ვუფრ−თხილ−დე−ბი,
ე−კო−ლო−გი გა−მო−ვალ,
ბე−ბო, ა−მას გპირ−დე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, განახორციელოს გეგმა და შეაფასოს შედეგები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მელია და მამალიხალხური |
 |
ორი ვედრებადუტუ მეგრელი |
 |
არ ვიცი, ასე რამ შემაყვარა!ლადო ასათიანი |
 |
ტანძიამანანა ტონია |
 |
ბედისწერის ცხენიგოდერძი ჩოხელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ნაძვის ხემარიჯანი |
 |
ზრდილობიანიიოსებ ციცქიშვილი |
|
მუდამ სევდიან გულზედახალხური |
|
მამულოხალხური |
 |
დე, დედიკო, დედანათია აბულაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
 |
მოლოდინივაჟა–ფშაველა |
|
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
|
ვინ რა ჰქნა?მანანა ტონია |
 |
სვისადმიბესიკი |
