kids.ge logo

ბიჭი, სახელად ალუდა...

ფავორიტებში დამატება

იმავე სოფელში კიდევ ერთი თმაქოჩორა ბიჭი ჩამოდიოდა. ალუდა ერქვა. ალუდას ერთი უცნაურობა სჭირდა, სხვა მხრივ კი არ იყო ცუდი ბიჭი.

მაგალითად, თუ რომელიმე ბავშვი იტყოდა, მოდით,ბავშვებო, შალშვობად* წავიდეთო, ალუდა აუცილებლად იტყოდა, რა სისულელეაო. ახლა სხვა იტყოდა: მოდით ფაფარენას წავიდეთ, ვეძაზეო. ზოგი ,,ჰო“-ს, ზოგი ,,არა“ -ს ,ალუდა კი იგივეს ამბობდა, რა სისულელეაო. ახლა მესამე ბავშვი წამოიძახებდა, -ჯურხა პაპას საბძელში კარგი სამალავებია და დამალ-დახუჭაობა ვითამაშოთო. რა სისულელეაო, - ისევ იტყოდა  ალუდა.

ბოლოს სათქმელი ყველას გამოელეოდა და, ცოტა არ იყოს, სათამაშო ნირიც წაუხდებოდათ.

მაშ, შენ თქვი, რა ვქნათო, განაწყენებულნი მიუბრუნდებოდნენ ალუდას.

ალუდა ( როგორც ქალაქიდან სოფელში დასასვენებლად ჩასულ ბავშვებს სჩვევიათ) ყურადღებას შეიფერებდა და ბოლოს, ძალიან დინჯად, ერთერთი ბავშვის აზრს დაეთანხმებოდა.

ასე რომ ,ცოტა გაჭირვებით, მაგრამ თამაში მაინც იწყებოდა.

განსაკუთრებული მხიარულება ამ სოფელში ,,მარიამწმიდობას“ ანუ მარიამობის დღესასწაულზე იმართებოდა.

ამ დღეს ბავშვებისათვის ერთი სახალისო თამაში იყო დაწესებული.

ხევისბერის ნიშანზე ყველა ბავშვი ნახნავებში უნდა გაქცეულიყო და თითო ნაბდის ქუდი ხიფხოლა მოეგროვებინა. ხიფხოლა იგივე მიწის ვაშლი იყო, ოღონდ უფრო პატარა ზომის და ტკბილი.

რაკი მთაში ბევრი ხილი არ არის, ხიფხოლა ძალიან დაფასებული იყო და ბავშვებსაც უყვარდათ.

ვინც პირველი მოიტანდა ხიფხოლათი სავსე ქუდს, გამარჯვებულიც ის იქნებოდა.

ხევისბერი მას ჯერ სადღესასწაულო ლუდს მიაწვდიდა და იქ შეკრებილ ხალხს დიდივით დაალოცვინებდა, მერე კი ტკბილეულით ასაჩუქრებდა.

ამ თამაშში თავის გამოჩენას განსაკუთრებით ბიჭები ცდილობდნენ.

იმ დღესაც ასე მოხდა.

ხევისბერი სალოცავიდან გამოვიდა და დღესასწაულის მონაწილეებს მიმართა:

- გაუმარჯოს დედა მარიამს! დედა მარიამი სწყალობდეს ჩვენს სოფელს,მადლი და ბარაქა დაუტანოს ხარის ნახნავსა და ფურის ნაწველს!

მერე კი, ფერდობზე შეკრებილ, ყურებდაცქვეტილ ბავშვებს მიუბრუნდა, აბა, ბალღებო, ეხლა თქვენ იცითო!

ამ სიტყვებზე ბავშვები დაღმართზე დაეშვნენ და ნახნავებს შეესივნენ. 

ალუდა იდგა და ორ ცეცხლშუა იწვოდა: თან ეტყობოდა, ეს უცნაური თამაში მოეწონა და სურვილი ჰქონდა, ყველა ბიჭისთვის ეჯობნა, თან კი - ჩვეულებას ვერ ღალატობდა და , რა სისულელეაო, ფიქრობდა.

სანამ ალუდა ჭოჭმანობდა, დანარჩენი ბავშვები გამალებით თხრიდნენ ხიფხოლას და სულ მალე ღეჩოთ მიხას შუათანა ვაჟმა - გაგამ პირველი სავსე ქუდიც მოარბენინა. პირველს მეორე მოჰყვა, მეორეს მესამე და ცოტა ხანში ყველა ბავშვი ხიფხოლათი სავსე ნაბდის ქუდით დაბრუნდა.

ხევისბერმა გამარჯვებული ბიჭი ხალხს საზეიმოდ წარუდგინა და საქებარი სიტყვებიც არ დააკლო. შემდეგ ლუდით სავსე თასი მიაწოდა და ხალხს ანიშნა: სიჩუმე იყოს, ჩემპიონი ილოცებაო.

აი, მაშინ კი ალუდამ საბოლოოდ ინანა ამ არაჩვეულებრივი თამაშის გამოტოვება. დამნაშავესავით იდგა და თვალს ვერავის უსწორებდა.

- ალუდა, შენ რატომ არ წახვედი! - დაინტერესდა ვიღაც .

- შენ არ მოიტანე? - იკითხა ახლა სხვამ.

- - ჩემ პაპას ნაბდის ქუდ არ ჰქონდ და რა ჩემ ბრალი! - თავი იმართლა ალუდამ.

ბავშვებმა გაკვირვებით გადახედეს ერთმანეთს.

უფროსებმა კი სიცილი დააყარეს.

- ვის არ აქვს ნაბდის ქუდ, შენ პაპა ჯურხასა? ჰი, ჰი !

ხომ გაგიგონიათ , ტყუილს მოკლე ფეხი აქვსო და ალუდამ ვერც კი შეამჩნია ზურგიდან როგორ მიუახლოვდა ჯურხა პაპა, რომელსაც იქ შეკრებილებს შორის ყველაზე ლამაზი ქუდი ეხურა  და ყველაზე ლამაზი ჩოხა ეცვა.

- ნაბდის ქუდიც მაქვს და ხიფხოლაიან ყანებიც! - დამცინავი ღიმილით თქვა ჯურხა პაპამ, მარტო შვილიშვილ  არ მყავს ჩემპიონ...

ალუდას ერჩივნა მიწა გასკდომოდა და თან ჩაეტანა.

ეს რა სისულელე ჩავიდინეო,  გაიფიქრა.

იმ დღის მერე ეგ სიტყვა მისი პირიდან აღარავის გაუგონია.

ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს $work_type საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს $work_type საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!

ნახატი მოთხრობები

ამ ნაწარმოების თემაზე ბავშვებს მიერ შექმნილი ნახატები. თუ შენც გაქვს რაიმე დახატული, გაუზიარე ის სხვებს!

გამოგვიგზავნე შენი ნახატიც
 
Kids.ge-ს რჩევები

გამოიყენეთ სტიკერები და ჯილდოები გონივრულად

„თუ თქვენი შვილი ყველა ქმედებაზე ჯილდოს მოლოდინში იქნება, იგი ვერ გაიაზრებს მოქმედებების მიზეზებს - იმას, რომ მან უნდა მიალაგოს სათამაშოები, რადგან ოჯახის წევრებს ისინი ხელს შეუშლის“ - ამბობს ბუსი. საუკეთესო გამოსავალია ჯილდოს დაწესება ცალკეული ქმედებებისთვის, მაგალითად, ძალისხმევისთვის ქოთანში მოსასაქმებლად. თუმცა, ჯილდო არ უნდა ეხებოდეს ხშირ აქტივობებს - ჩაცმას ან კბილების გამოხეხვას.

ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი

„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი”   პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...

ყველა უფლება დაცულია.
kids.ge © 2011 - 2024