მოწყენილი კალამი
გრძელმა, ლურჯმა კალამმა თვალი გაახილა თუ არა, აღმოაჩინა, იგი სანაგვე ყუთში აღმოჩენილიყო. მის გარშემო ბევრი წითელი და სხვა ლურჯი კალამიც იყო. ჩვენმა მეგობარმა ტირილი დაიწყო. აღმოჩნდა, ნიკოს სკოლაში რვეულები აღარ სჭირდებოდა, იგი მხოლოდ ლეპტოპის საშუალებით წერდა და კალამიც ნაგვის ურნაში მოისროლა.
ერთხელ ნიკოს სახლში კომპიუტერთან მუშაობა მოსწყინდა, ბეჭვდისგან თითები დაეღალა და გადაწყვიტა, ისევ კალმით დაეწერა საშინაო დავალება. იგი თავის ურნასთან მივიდა და საკუთარი ხელით გადაყრილი კალმები ამოიღო. კალმებმა შვება იგრძნეს. სიხარულისგან გული შეეკუმშათ. ნიკომ როდესაც წერა დაიწყო, გახარებულმა კალმებმა მადლიერების ნიშნად ბევრი მელანი გამოუშვეს. გაოცებული ბიჭი შეუსვენებლად წერდა საშინაო დავალებას.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს $work_type საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს $work_type საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ფაქტია, რომ ის, რაც ჩვენ შემთხვევით შემოგვესმება, ბევრად უფრო ძლიერად მოქმედებს ჩვენზე, ვიდრე ის, რასაც პირდაპირ გვეუბნებიან. ნება მიეცით თქვენს შვილს „გაიგონოს“ როგორ აქებთ ბებიასთან, მამასთან ან თუნდაც სათამაშო დათუნიასთან.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
