ჩინარი
მრავალ-შტოვანი, მაგ−რი−ლო−ბე−ლი, ჰა−ე−რო−ვა−ნი, ტურ−ფა, მა−ღა−ლი.
სა−ა−მო ა−რის მის ჩრდილ−ში ოცვ−ნა და მის−თა ფო−თოლთ შრი−ალ−თა სმე−ნა,
და წყალთ დუ−დუნ−ზე უ−კუღ−მარ−თი−სა ა−მა სოფ−ლი−სა ჭირ−თა დათ−მე−ნა!
მოქ−შუ−ის მტკვა−რი, მოქ−რის ნი−ა−ვი და შრი−ა−ლი−თა არ−ხევს ჩი−ნარ−სა,
და გა−მოს−ცე−მენ სა−ხი−ო−ბა−სა, ტკბი−ლის ოც−ნე−ბით და−მაძინარსა!
მრწამს, რომ არს ე−ნა რამ სა−ი−დუმ−ლო უ−ა−სა−კო−თაც და უ−სულთ შო−რის,
და უ−ცხო−ვე−ლეს სხვა−თა ე−ნათა არს მნიშვ−ნე−ლო−ბა მა−თის სა−უბ−რის!
ვი−თა მიჯ−ნუ−რი სატრ−ფოს ა−მაყსა, მტკვა−რი მას ნორჩ−სა ფერხ−თა ევ−ლე−ბის,
და აღმოარ−ხევს უფსკ−რუ−ლე−ბი−დამ, და ა−ღელ−ვი−ლი კლდე−სა ეხ−ლე−ბის!
მაგ−რამ ჩი−ნა−რი, მაღ−ლად მჩი−ნა−რი, დგას მე−დი−დუ−რად და სია−მაყით,
და მხო−ლოდ თავ−სა გარდმო-გარდიღებს სევ−დი−ა−ნი−სა შერ−ხე−ვის სა−ხით.
რამ−დენ−ჯერ ქა−რი შეარ−ხევს სა−როს, იმ−დენ−ჯერ მტკვა−რი უ−მე−ტეს ოხ−რავს,
თით−ქოს სი−შუ−რით შეშ−ფო−თე−ბუ−ლი, და კლდის პი−რებ−ზე ზვირთ−თა შე−მუს−რავს.
ეს−რედ ი−დუ−მალ, მაგ−რამ ძლი−ე−რად, და−ი−ტან−ჯე−ბის მა−რად მიჯ−ნუ−რი,
თუ მას ნამდ−ვი−ლად ეგზ−ნე−ბის გულ−სა ტრფი−ა−ლე−ბი−სა ცე−ცხლი ცი−უ−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ქვეყნის ნებისმიერ სკოლამდელი აღზრდის საკლასო ოთახში ნახავთ, რომ ბავშვები წყნარად ზიან წრის გარშემო, ხელს იწევენ სანამ რამეს იტყვიან, ერთმანეთს გადასცემენ ხელსახოცებს და საჭმელს. ისმის კითხვა: როგორ აღწევენ ამას მასწავლებლები? როგორ შეუძლიათ მათ ნებაყოფლობით მართონ 4 წლამდე ასაკის რამდენიმე ბავშვი ერთად? არ არსებობს საიდუმლო ფორმულა, თუმცა, არსებობს რამდენიმე რჩევა
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მელიანათია აბულაძე |
 |
გულსვაჟა–ფშაველა |
 |
ხალხურიაკაკი წერეთელი |
 |
მგელივასილ გულეური |
|
ერთხელც იქნება, მოვკვდებივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მე ყველაფერს მირჩევნიახუტა ბერულავა |
 |
სად არიან წელიწადის დრონიგივი ჭიჭინაძე |
 |
ჯანჯუხა და ჩურჩხელანუნუ ჯანელიძე |
 |
ვიტამინებიხათუნა გულიაშვილი |
 |
მოგშორდი სულსაბესიკი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
კომბლე და მგელიელიზბარ გაბუნია |
|
კიდევაც ვნახავ გაზაფხულსვაჟა–ფშაველა |
|
სიტყვა ეულივაჟა–ფშაველა |
|
რუსთაველის ნეშტივაჟა–ფშაველა |
 |
ვპოვე ტაძარი შესაფარი, უდაბნოდ მდგარი;ნიკოლოზ ბარათაშვილი |
