შემსვი ნუ ჰყოვნი შესმასა
ნურ−ცა ი−ფიქ−რებ ვნე−ბა−სა!
პირ−ველ თუმც გა−წყენ, შემ−დე−გაც
გა−ცი−ნებ, მიგ−ცემ შვე−ბა−სა.
ღვი−ნო−საც შეჰს−ვამ, მეც დამ−ლევ,
სხვა−ნიც გე−ტყვი−ან ქე−ბა−სა;
დაც−ლი−ლი სხმა−სა მი−მარ−ტყი,
მაწ−ვი−ე ჩემ−სა ნე−ბა−სა!
რაგ−ვარ მე ვარ აღ−სავ−სე−ბით,
შენ−ცა დამხვ−დი ი−სე გუ−ლად!
ნუ ი−შიშ−ვი შეს−მას ჩემ−სა:
არ ვარ მწა−რე მე−წა−მუ−ლად!
ლა−ლის წყა−რო ჩემ−სა ში−გან
სდგას და გიც−დის შე−სას−მე−ლად.
ა−ჰა, კარ−გი! ნუ−ღარ სჯაბ−ნობ,
მე−წა−ფე და შემს−ვი სრუ−ლად!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოიყენეთ გაჯეტები სწავლისთვის
გააცანით ბავშვს საგანმანათლებლო აპლიკაციები და ონლაინ რესურსები, რომლებიც ხელს შეუწყობს მის სწავლას.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
შაქრადმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ჩემი ქალაქიელენე სალარიძე |
 |
რეზიკონიკოლოზ იოსებიძე |
 |
იქ პოეზიის ფრიალებს დროშაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
რა-გინდა ბედმა მიმტყუვნოსვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
იის სალამინათია აბულაძე |
 |
ჟირაფინესტან კუპრავა |
 |
ნაკადულილუარა ჭანტურია |
|
ჩიტო-გვრიტოჯანსუღ ნიქაბაძე |
|
ცეკვანესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
საქართველოშილადო ასათიანი |
 |
მელაკუდას სოროვასილ გულეური |
 |
მეხანძრე სპილოელიზბარ გაბუნია |
|
ნუგეში მგოსნისავაჟა–ფშაველა |
|
ყვავილები დედასგიორგი კაჭახიძე |
