ობელისკი
ჩვენ შევც−ქე−რო−დით ძა−ხი−ლით: დაგ−მეთ
ეჩ−ვე−ნე−ბო−დათ ქვის თლი−ლი ტა−ნი
ყვე−ლასთ−ვის უ−ცხო და ბნელ ქა−რაგ−მად.
წყა−ლი შა−ვი−ა, რო−გორც მე−ლა−ნი,
შავ წყალ−ზე ყალყ−ზე შედ−გა მე−რა−ნი
და სა−საფ−ლა−ოს მხრი−დან ძე−რა
თავს დასტ−რი−ა−ლებს, ვით ბე−დის−წე−რა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვს, როგორ უნდა ითანამშრომლოს სხვებთან ერთად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მზესთან ერთადმორის ფოცხიშვილი |
 |
ტელევიზორინოდარ დუმბაძე |
|
ავტობიოგრაფიანოდარ დუმბაძე |
 |
სამშობლოირაკლი გოგოლაური |
|
მახარობელინუნუ კერესელიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მეხანძრეებინანა გასვიანი |
 |
ჭ - ოტილელა გაბური |
 |
*** (წი-წი, კა-კა, წი-წი, კა-კა)ნუნუ ჯანელიძე |
 |
ვაზილუარა ჭანტურია |
 |
მასწავლებელიანი კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
დგება თეთრი დღეებიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მცხეთიდანგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
|
საწყალი ბაბუანოდარ დუმბაძე |
 |
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
