მერის თვალებით
და−ხუ−რუ−ლი−ა გუ−ლი, რო−გორც სა−კა−ნი რა−მე.
თით−ქო უმ−ძი−მეს კა−რებს კუპ−რის და−ე−დო ლუ−ქი,
გულ−ში ვერც ზე−ცა ა−ტანს, ვერც სი−ხა−რუ−ლის შუ−ქი.
გა−უ−და−ბურ−და ჩე−მი ყოფ−ნის ყო−ვე−ლი წა−მი,
ეს რამ−დე−ნი−მე დღე−ა და რამ−დე−ნი−მე ღა−მე.
ოჰ, მო−მე−ცა−ლეთ, კმა−რა! მხო−ლოდ სიკვ−დი−ლი მინ−და,
არც პო−ე−ზი−ა მატკ−ბობს, არც მე−გობ−რო−ბა წმინ−და.
ეს რამ−დე−ნი−მე დღე−ა და რამ−დე−ნი−მე ღა−მე -
არე-მიდამოს შხა−მავს ღრმა მწუ−ხა−რე−ბის შხა−მი.
ჩა−მო−ი−ბუ−როს ზე−ცა, მი−სიც ა−ღა−რა მჯე−რა -
მე−რის თვა−ლე−ბით ი−გი ვერ გაბრ−წყინ−დე−ბა, ვე−რა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს პატიება და შერიგება მეგობრებთან.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
წვიმანატალია ნადირაშვილი |
 |
შემსვი ნუ ჰყოვნი შესმასაბესიკი |
 |
საახალწლოეთერ სამხარაძე |
 |
ნაძვის ხემარიჯანი |
|
მატყუარაზაქარია შერაზადაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შემოდგომის ხალიჩებსცირა ტურაშვილი |
 |
ახალი კბილიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ვაშლიქეთევან გარაყანიძე |
 |
მადლიერი შველიგივი ჩიღვინაძე |
|
შველიაიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
უცნაური სიზმარიმანანა ტონია |
 |
ალექსანდრე ყაზბეგსვაჟა–ფშაველა |
 |
საბავშვო ბაღთან დამშვიდობებამზია გოგნიაშვილი |
 |
მე სკოლაში მივდივარქეთევან ქუჩუკაშვილი |
 |
ჩემთ მეგობართნიკოლოზ ბარათაშვილი |
