უცნაური სიზმარი
ეს−მა ბა−გა ბუ−გი,
საბანს,ლეიბს და ბა−ლიშს,
ა−ე−ტე−ხათ ჩხუ−ბი.
თვი−თონ მო−ჩხუ−ბართ შო−რის,
ი−ყო გამშ−ვე−ლე−ბე−ლი,
ერ−თურთს სცემ−და, ყვი−რო−და,
მი−სი ქვეს−შა−გე−ბე−ლი.
ლე−ი−ბი გა−მო−ვი−და,
და სთქვა სი−ტყვა ქე−ბუ−ლი,
რბი−ლად წევ−სო ჩემ−ზე−ო,
პა−წა−წი−ნა თე−მუ−რი.
მე ვარ მა−ინც მი−ზე−ზი,
მი−სი ტკბი−ლი ძი−ლი−სა,
მი−ტომ ე−ზა−რე−ბა−ო,
მას ად−გო−მა დი−ლი−თა,
ამ სი−ტყვებ−ზე აყ−ვირ−და,
წა−მო−ენ−თო სა−ბა−ნი,
ა−გუ−გუნ−და,- ჩემგ−ვა−რი
მე−გო−ბა−რი სად ა−რი?
მე ვარ ბავშ−ვის მფარ−ვე−ლი,
მზის სხი−ვე−ბით გამთბა−რი,
ტან−სა ვეკვ−რი პა−ტა−რას,
რომ არ შე−უძვ−რეს ქა−რი.
თა−ვი უნ−და და−ვიღრ−ჩო,
მო−მი−ტა−ნეთ ბაწა−რი,
სა−ხე−ზე მთლად გა−თეთრ−და,
გა−წიწ−მატ−და ზეწა−რი,
მა−ტყუ−ა−რა სა−ბა−ნო,
ცრუ−პენ−ტე−ლა ლე−ი−ბო,
ჩემს გა−რე−შე თე−მუ−კოს,
და−ა−ძი−ნებს დე−დი−კო?
თეთ−რი ვარ და ქათ−ქა−თა,
და მიხ−დე−ბა მაქ−მა−ნი,
ქვე ვე−გე−ბი პა−ტა−რას,
არ ეტ−კი−ნოს მას კა−ნი.
ბა−ლი−ში კი სიბ−რა−ზით,
გა−ი−ბე−რა, ა−ვარ−და,
გა−ი−ფხო−რა ფუმ−ფუ−ლა,
და ბურ−თი−ვით და−ვარ−და,
მე ვარ, რაც ვარ ზე−წა−რო,
ხო−ლო შენ კი ვინ ხა−რო?
თქვენ−ზე მე−ტად მე ვცდი−ლობ,
ტკბი−ლი ძი−ლი მივგ−ვა−რო.
ბავშ−ვი დიდ−ხანს უც−ქერ−და,
არ დამ−თავრ−და და−ვა,
თე−მო მა−თი მოს−მე−ნით,
ძლი−ერ და−ი−ღა−ლა.
გა−ა−ხი−ლა თვა−ლე−ბი,
მას უ−ღი−მის მზე,
მა−მალს უ−ყივ−ლი−ა და
ა−რის შუ−ა−დღე.
ეხ−ლა მიხვ−და ბი−ჭუ−ნა,
რა−ტომ ა−რის თბი−ლად,
ტკბი−ლად რა−ტომ ე−ძი−ნა,
თა−ვი უ−დევს რბი−ლად.
ქვეშ−სა−გებ−სა მი−მარ−თა,
ნუ ბრა−ზობთ, ნუ გიჟ−დე−ბით,
ყვე−ლა ძლი−ერ მინ−დი−ხართ,
და ძა−ლი−ან მჭირ−დე−ბით.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ნება მიეცით ბავშვს თავად მოაგვაროს პატარა კონფლიქტები
იმის ნაცვლად, რომ ბავშვის დავებში ჩაერიოთ, დააცადეთ, თავად მოაგვარონ (სანამ ფიზიკურად გაუსწორდებიან ერთმანეთს). ყოველთვის ვერ შეძლებთ ბავშვის გვერდით ყოფნას.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ქართული სტუმართ-მასპინძლობამანანა ტონია |
 |
ქართველი ქალიაკაკი წერეთელი |
|
მგელი და კრავიმანანა ტონია |
 |
აღვახვამ ქებად ბაგესაბესიკი |
 |
კომბლე და მგელიელიზბარ გაბუნია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ყველა მარიამსნესტან კუპრავა |
 |
კვერნალუარა ჭანტურია |
 |
წვიმა-ბალერინანუნუ ჯანელიძე |
 |
უჩანათია ჯანაშია |
 |
ბაკურიანშისოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ლექსი ვეფხვისა და მოყმისახალხური |
 |
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მელას ფუჭი ოცნებამანანა ტონია |
|
ღამურააკაკი წერეთელი |
 |
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
