უცნაური სიზმარი
ეს−მა ბა−გა ბუ−გი,
საბანს,ლეიბს და ბა−ლიშს,
ა−ე−ტე−ხათ ჩხუ−ბი.
თვი−თონ მო−ჩხუ−ბართ შო−რის,
ი−ყო გამშ−ვე−ლე−ბე−ლი,
ერ−თურთს სცემ−და, ყვი−რო−და,
მი−სი ქვეს−შა−გე−ბე−ლი.
ლე−ი−ბი გა−მო−ვი−და,
და სთქვა სი−ტყვა ქე−ბუ−ლი,
რბი−ლად წევ−სო ჩემ−ზე−ო,
პა−წა−წი−ნა თე−მუ−რი.
მე ვარ მა−ინც მი−ზე−ზი,
მი−სი ტკბი−ლი ძი−ლი−სა,
მი−ტომ ე−ზა−რე−ბა−ო,
მას ად−გო−მა დი−ლი−თა,
ამ სი−ტყვებ−ზე აყ−ვირ−და,
წა−მო−ენ−თო სა−ბა−ნი,
ა−გუ−გუნ−და,- ჩემგ−ვა−რი
მე−გო−ბა−რი სად ა−რი?
მე ვარ ბავშ−ვის მფარ−ვე−ლი,
მზის სხი−ვე−ბით გამთბა−რი,
ტან−სა ვეკვ−რი პა−ტა−რას,
რომ არ შე−უძვ−რეს ქა−რი.
თა−ვი უნ−და და−ვიღრ−ჩო,
მო−მი−ტა−ნეთ ბაწა−რი,
სა−ხე−ზე მთლად გა−თეთრ−და,
გა−წიწ−მატ−და ზეწა−რი,
მა−ტყუ−ა−რა სა−ბა−ნო,
ცრუ−პენ−ტე−ლა ლე−ი−ბო,
ჩემს გა−რე−შე თე−მუ−კოს,
და−ა−ძი−ნებს დე−დი−კო?
თეთ−რი ვარ და ქათ−ქა−თა,
და მიხ−დე−ბა მაქ−მა−ნი,
ქვე ვე−გე−ბი პა−ტა−რას,
არ ეტ−კი−ნოს მას კა−ნი.
ბა−ლი−ში კი სიბ−რა−ზით,
გა−ი−ბე−რა, ა−ვარ−და,
გა−ი−ფხო−რა ფუმ−ფუ−ლა,
და ბურ−თი−ვით და−ვარ−და,
მე ვარ, რაც ვარ ზე−წა−რო,
ხო−ლო შენ კი ვინ ხა−რო?
თქვენ−ზე მე−ტად მე ვცდი−ლობ,
ტკბი−ლი ძი−ლი მივგ−ვა−რო.
ბავშ−ვი დიდ−ხანს უც−ქერ−და,
არ დამ−თავრ−და და−ვა,
თე−მო მა−თი მოს−მე−ნით,
ძლი−ერ და−ი−ღა−ლა.
გა−ა−ხი−ლა თვა−ლე−ბი,
მას უ−ღი−მის მზე,
მა−მალს უ−ყივ−ლი−ა და
ა−რის შუ−ა−დღე.
ეხ−ლა მიხვ−და ბი−ჭუ−ნა,
რა−ტომ ა−რის თბი−ლად,
ტკბი−ლად რა−ტომ ე−ძი−ნა,
თა−ვი უ−დევს რბი−ლად.
ქვეშ−სა−გებ−სა მი−მარ−თა,
ნუ ბრა−ზობთ, ნუ გიჟ−დე−ბით,
ყვე−ლა ძლი−ერ მინ−დი−ხართ,
და ძა−ლი−ან მჭირ−დე−ბით.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მანანა ტონიას სხვა ლექსები:
სოფო და სოკო |
მურია |
ბრძენი კაცი |
ბადი ბელი |
ბუნების ენა |
დააფასეთ თქვენი ოჯახის წევრები
აჩვენეთ თქვენს ოჯახის წევრებს, რომ აფასებთ მათ და მათ წვლილს ოჯახში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - ზამთარი და ბაჭია (ავტ. ს.მაჭავარიანი)
ბაჭია, ბაჭია, მითხარი , რა გქვია?! თეთრი ხარ, ხან შავი სამოსიც გაცვია! ღუნღულა, ფაფუკი თოვლივით ქათქათა, ცელქი ხარ ,ზამთარში კი გძინავს ხანდახან. დე...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
 |
ქართველი ქალიაკაკი წერეთელი |
 |
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
 |
ქართული სტუმართ-მასპინძლობამანანა ტონია |
|
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩემი საქართველომანანა კაკაჩია |
 |
პატარა მკერავინინო სტურუა |
 |
ტყეშინესტან კუპრავა |
|
ზაფხულის მზიანი დილაა!ნესტან კუპრავა |
 |
ყურშაელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ჩიტი-ჩიორავაჟა–ფშაველა |
 |
ვის რა აჩუქა თოვლის პაპამვასილ გულეური |
 |
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
|
კახეთსვაჟა–ფშაველა |
 |
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
