წაჯე-უკუჯექის ცეცხლი
რვანი ძმანი ვიყავით. შემომადგა ცოლი: თუცა შენს ძმათ გაეყრები, ასე გაგამდიდრებ, წაჯე-უკუჯექის ცეცხლს აგინთებო.
ღონე ვეღარ დავიდევ: გავეყარე ძმათა. ზამთარი იყო. დამსვა, დაანთო ცეცხლი. მოიტანის ჩალა, დააყარის. რა აანთის, უკუვჯდი, რა შემცივდის, წინ წავჯდი. ეგრე მიყვის. ვკითხე: რა არის-მეთქი?
მან მითხრა: ძოღან დაგპირდი წაჯე-უკუჯექის ცეცხლსა და იგიაო!
ახლა ვაებით ვიარები.
მითხრეს: შენც შენი ცოლისა და ძმის ამბავი თქვიო.
მე ეგრე ვუთხარ: არც ერთი მყავს-მეთქი.
მათ მაგინეს და გამომაძეს: მაშა ჩვენი აუგი რად მოისმინეო?
წამოველ. მოველ ქალაქსა მუყამისასა. მუნ მნახა მკურნალმან, რომელი ყოველთა აქიმთა მთავარი იყო. გამასვენა, მალხინა. აწვია ყოველნი აქიმნი და უთხრა:
- რომელთა უფროსად. ძნელი სამკურნალო საქმე გენახოსთ, ანუ გექმნასთ, სტუმარი ჩემი მოაყურეთ, თუცა იამოს!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს $work_type საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს $work_type საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ყველა ბავშვი განსხვავებულია და განსხვავებულია ყველას სწავლის ტემპი. რა თქმა უნდა, მშობელს შვილზე გარკვეული მოლოდინები აქვს. თუმცა, მშობლის ვალია ესმოდეს თავისი შვილის და იაზრებდეს მის შესაძლებლობებს. მნიშვნელოვანია, არ გადაღალოთ იგი. დაიმახსოვრეთ, ისინი არიან პატარები და ჯერ კიდევ სწავლის პროცესში. დააბალანსეთ გრაფიკი და მოარგეთ იგი თქვენს პატარას.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
