გულსა მომაწვა ვარამი
ვით ნა−გუ−ბა−რი წყა−ლი−ო.
რა მა−ლე შევ−წუ−ხე−ბულ−ვარ,
გუ−ნე−ბა მი−ძე მყრა−ლი−ო;
გა−მაგრ−დი, გუ−ლო, გუ−ნე−ბავ,
რო−გორც მყინ−ვა−რი სა−ლი−ო!
თორ მა−ლე მო−ვა სიკვ−დი−ლი,
ტუქ−სი, არ მო−ცი−ნა−რი−ო;
სულ და−მა−ცი−ლებს ჯავ−რებ−სა,
იმ−ნა−ი−რი აქვ ზა−რი−ო.
უნ−და წა−მარ−თოს უ−ე−ცარ
რაც მის მა−დევს ვა−ლი−ო.
გა−ვექ−ცე? სად უნდ წა−ვი−დე
ცხე−ნიც რო მყვან−დეს ჩქა−რი−ო?
შა−ვე−ბა? არ და−ა−ში−ნებს
ჩე−მი ფრან−გუ−ლი ხმა−ლი−ო!
ვი−ტი−რო? არ შა−მი−ცო−დებს,
არ ი−ცის ცოდვა-ბრალიო;
ვეხ−ვე−წო? არ გა−ი−გო−ნებს,
უნ−და იხ−მა−როს ძა−ლი−ო...
ი−სევ სჯობს გუ−ლით ვილ−ხი−ნო
სა−ნამ ცო−ცხა−ლი ვა−რი−ო, -
ვი−სა აქვ მე−ტი სი−ცო−ცხლე
უფ−ლის−გან ნა−ჩუ−ქა−რი−ო?
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვებს ნარჩენების სწორად განთავსება
დარწმუნდით, რომ ბავშვებმა იციან, როგორ უნდა გადაყარონ ნარჩენები შესაბამის ურნებში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
 |
აღმოხდა მნათი აღმოსავალს, მზეებრ ცხოველინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
სახლივასილ გულეური |
 |
წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მუდარავაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ვაჟაო, დილის მზის სხივო,ანა კალანდაძე |
 |
ქორიხალხური |
 |
სკოლისაკენმაია წიგნაძე |
 |
დავდგათ თოვლის ბებიაცნესტან კუპრავა |
|
ეს წინათ იყოგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჯადოსნური მაგიდაგივი ჭიჭინაძე |
 |
დილა ასე დაიწყეთამარ ფხაკაძე |
|
სოფლისა წესი ასეავაჟა–ფშაველა |
 |
გელა და ღრუტუნალუარა ჭანტურია |
 |
ბარდნალალადო ასათიანი |
