გულსა მომაწვა ვარამი
ვით ნა−გუ−ბა−რი წყა−ლი−ო.
რა მა−ლე შევ−წუ−ხე−ბულ−ვარ,
გუ−ნე−ბა მი−ძე მყრა−ლი−ო;
გა−მაგრ−დი, გუ−ლო, გუ−ნე−ბავ,
რო−გორც მყინ−ვა−რი სა−ლი−ო!
თორ მა−ლე მო−ვა სიკვ−დი−ლი,
ტუქ−სი, არ მო−ცი−ნა−რი−ო;
სულ და−მა−ცი−ლებს ჯავ−რებ−სა,
იმ−ნა−ი−რი აქვ ზა−რი−ო.
უნ−და წა−მარ−თოს უ−ე−ცარ
რაც მის მა−დევს ვა−ლი−ო.
გა−ვექ−ცე? სად უნდ წა−ვი−დე
ცხე−ნიც რო მყვან−დეს ჩქა−რი−ო?
შა−ვე−ბა? არ და−ა−ში−ნებს
ჩე−მი ფრან−გუ−ლი ხმა−ლი−ო!
ვი−ტი−რო? არ შა−მი−ცო−დებს,
არ ი−ცის ცოდვა-ბრალიო;
ვეხ−ვე−წო? არ გა−ი−გო−ნებს,
უნ−და იხ−მა−როს ძა−ლი−ო...
ი−სევ სჯობს გუ−ლით ვილ−ხი−ნო
სა−ნამ ცო−ცხა−ლი ვა−რი−ო, -
ვი−სა აქვ მე−ტი სი−ცო−ცხლე
უფ−ლის−გან ნა−ჩუ−ქა−რი−ო?
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, გამოხატოს თავისი ემოციები
ასწავლეთ ბავშვს, როგორ გამოხატოს თავისი ემოციები ჯანსაღად, ნაცვლად იმისა, რომ გაჯეტებში დამალოს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გაზაფხულიგრიგოლ აბაშიძე |
 |
მელია და მამალიხალხური |
 |
პატარა ქართველებიხათუნა გულიაშვილი |
 |
გორიაკაკი წერეთელი |
 |
გაცვლამაია კარსელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ნუღარ დამიბერდებიმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
კახა და ჭანესტან კუპრავა |
 |
თებრონეანზორ აბულაშვილი |
 |
დაბნეული ამიკონუნუ ჯანელიძე |
 |
რეზოს კნუტებიმანანა ტონია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
|
შემოდგომაგრიგოლ აბაშიძე |
 |
ფალავნებიირაკლი გოგოლაური |
 |
ლარიქს სიბირიკაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ქართული ორნამენტიგალაკტიონ ტაბიძე |
