დილა
შეჰ−პარ−ვი−ა შუქთა-სხივი
სის−ხამ დი−ლა თენ−დე−ბა,
მზე ოქ−როს ფარ−ჩას გვიქ−სოვს
და ქვე−ყა−ნაც ბრწყინდება.
მოწყენილი სი−ახ−ლო−ვეს
თითქ−მის ა−ღა−რა−ვინ სჩანს,
მზე წვი−მას რომ გვიგ−ზავ−ნის
ნე−ტავ პირს ხომ არ ი−ბანს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ლუარა ჭანტურიას სხვა ლექსები:
გოგია |
მურა და ბავშვები |
მელია |
საქართველო |
მელია |
სოფოს ბლოგი - სინათლის თაობა
უცნაურია,მაგრამ ვფიქრობ, ძირითადი მიზეზი, რის გამოც ვერ ვახერხებთ თანამედროვე თაობის გაგებას - ენერგიის ნაკლებობაა. ახალი თაობა ენერგეტიკულად იმდენად მაღალ სიხშ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გულუბრყვილობაშოთა ამირანაშვილი |
 |
ლექსი სპილოზეგივი ჭიჭინაძე |
 |
შემოდგომის ქარილუარა ჭანტურია |
 |
შემოსილნი გამჭვირვალე ბლონდებითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემოდგომამაია წიგნაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
კოწია მამალინანა გასვიანი |
 |
ველოდები ძამიკოსსოფო გასიტაშვილი |
 |
თამარინესტან კუპრავა |
|
დეიდასოფო გასიტაშვილი |
 |
ექსკურსიანინია კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩვენი ქვეყნის ბუნებამზია გოგნიაშვილი |
 |
საქართველოს გაზაფხულიალექსანდრე ორბელიანი |
|
მუხა, ია და ენძელალუარა ჭანტურია |
 |
ალბომიდანლადო ასათიანი |
|
მუხის ხეო ნამეხარონუნუ კერესელიძე |
