დილა
შეჰ−პარ−ვი−ა შუქთა-სხივი
სის−ხამ დი−ლა თენ−დე−ბა,
მზე ოქ−როს ფარ−ჩას გვიქ−სოვს
და ქვე−ყა−ნაც ბრწყინდება.
მოწყენილი სი−ახ−ლო−ვეს
თითქ−მის ა−ღა−რა−ვინ სჩანს,
მზე წვი−მას რომ გვიგ−ზავ−ნის
ნე−ტავ პირს ხომ არ ი−ბანს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვს, დათვალოს 10-მდე, როდესაც ბრაზდება, რათა დაამშვიდოს თავი.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მხიარული ცხოველებიმაია წიგნაძე |
 |
ფისო-დიასახლისივასილ გულეური |
 |
ყიყლიყო, მამალო!ხალხური |
 |
გაიოს არქიმანდრიტსბესიკი |
 |
შენ გვიანდებიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ფუტკარი და ბზიკინინია კაპანაძე |
 |
ჩემი სკოლა, ჩემი კლასინესტან კუპრავა |
 |
*** (ცა რა ფერია? - ცისფერი)ანა ნოდარიძე |
|
თუშეთინინია კაპანაძე |
 |
გურია და ბიჭი ლექსოიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
გოგონა კითხულობდა...მურმან ლებანიძე |
 |
საახალწლოეთერ სამხარაძე |
 |
ამ მიწის ბედი ჩემი ბედიაგოდერძი ჩოხელი |
 |
ჩიტუნებილუარა ჭანტურია |
 |
საზამთრო და ნესვიმანანა ტონია |
