ვერხვები
და ნისლს მთე−ბი−სას გა−ი−ფენს აფ−რად,
ვერხ−ვის ფო−თოლ−თა თეთ−რი ლაშქა−რი
აშ−რი−ალ−დე−ბა უ−შო−რეს ზღაპ−რად.
ზღა−პა−რი ი−გი მათ−რობს და მხიბ−ლავს
ძვე−ლი ღვი−ნის სმით, უ−ღო−ნოდ, მძაფ−რად,
სა−დღაც და−კარ−გულ ვარდს და გვი−რი−ლებს
მო−გო−ნე−ბებ−ში ვი−ჭერ თა−ნაბ−რად.
ეს ი−ყო წი−ნათ, დი−დი ხნის წი−ნათ...
სად, რო−დის, რისთ−ვის? არ ვი−ცი, ა−რა!
იყვ−ნენ ო−დეს−ღაც და მი−ე−ძი−ნათ...
ღე−ლავს ფოთ−ლე−ბის მ−წყობ−რი კამა−რა.
მას შემ−დეგ ბე−დი და ი−ალ−ქა−ნი
ქა−რის სიმ−ძი−მით გადაიხა−რა,
შენ კი სა−და ხარ ამ−დე−ნი ხა−ნი?
რისთ−ვის, ან ვის−თან? არ ვი−ცი, ა−რა!
ეს ი−ყო წი−ნათ, დი−დი ხნის წი−ნათ,
ეს ი−ყო ვერხ−ვის ფო−თოლ−თა კვნე−სა,
დრომ ყვა−ვი−ლე−ბით დაგ−ვაგ−ვირგ−ვი−ნა,
მე პა−ჟი ვი−ყავ, ის კი - პრინ−ცე−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დავით ცვარიანის ბლოგი - მე ვწმენდ!
ალბათ ბევრი ჩვენგანი შეწუხებულია ქალაქში, განსაკუთრებით ასფალტიან ზედაპირებზე ძაღლების მიერ დატოვებული სიურპრიზებით. თუმცა სიმართლე ისაა, რომ ეს არა ძაღლის, არა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კაფიავაჟა–ფშაველა |
 |
ქალაქი და სოფელინოდარ დუმბაძე |
|
ბურთი და ნიკორანოდარ დუმბაძე |
 |
ლილეხალხური |
|
თქვენი ჭირიმე, ჰო, მთებოვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საშობაოედუარდ უგულავა |
|
ნემსინოდარ დუმბაძე |
|
ლოთინოდარ დუმბაძე |
 |
კაკლის ხე მთაწმინდაზეგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პატარა მხატვარინესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ბუნების გლოვავაჟა–ფშაველა |
|
თეთრი პელიკანიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პაწია მერცხალიშიო მღვიმელი |
 |
გაზაფხულის მაყრებიაკაკი წერეთელი |
|
მგლოვიარე სერაფიმებიგალაკტიონ ტაბიძე |
