პოეტი
ხან არც ი−სა ვარ, არც ი−სა!
გა−რე−მო−ე−ბის საყ−ვი−რი,
არც მიწი−სა ვარ, არც ცი−სა.
ნუ მკი−თხავ, მნა−ხო უგ−ნუ−რად,
ნურც გა−იკ−ვირ−ვებ ბრძნო−ბა−სა:
სულ სხვა ჰყავს ხე−ლი−სუ−ფა−ლი
ამ ჩემს გონება-გრძნობასა.
ეს გუ−ლი, სარ−კედ ქცე−უ−ლი,
ბუ−ნე−ბის ნათქვ−ხე−დი−ა,
მხო−ლოდ მის სა−ხეს გიჩ−ვე−ნებთ,
რა−საც შიგ ჩა−უ−ხე−დი−ა;
ე−ნაც მას ამ−ბობს, რაც სმე−ნას
სხვი−საგან გა−უ−გო−ნი−ა,
ან თვალს უ−ნა−ხავს და ჭკუ−ას
გაუზომ-აუწონია!
თქვენ რომ გგო−ნი−ათ, ის არ ვარ,
სხვებს რომ ჰგო−ნი−ათ, არც ი−სა!
შუ−ა−კა−ცი ვარ უბ−რა−ლო,
ხან მიწი−სა ვარ, ხან ცი−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოიყენეთ სიტყვები, რომლებიც ამშვიდებს
გამოიყენეთ დამამშვიდებელი სიტყვები და ფრაზები, როგორიცაა „ყველაფერი კარგად იქნება“ ან „მე აქ ვარ შენთვის“.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ძმობა, ერთობა და სიყვარულიაკაკი წერეთელი |
 |
ოქროს კბილიმანანა ტონია |
 |
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
 |
ხულიგანინოდარ დუმბაძე |
 |
ზამთრის დილაგივი ძნელაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დედასმარი დიერა |
 |
მერცხალოლუარა ჭანტურია |
 |
ვაჟაო, დილის მზის სხივო,ანა კალანდაძე |
|
ღამელუარა ჭანტურია |
 |
*** (ცა რა ფერია? - ცისფერი)ანა ნოდარიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ჩიტი-ჩიორავაჟა–ფშაველა |
|
მოსწავლე წიწილებიმანანა ტონია |
 |
ბაიათიბესიკი |
|
გლეხის საჩივარიაკაკი წერეთელი |
|
ინტერნაციონალიაკაკი წერეთელი |
