პოეტი
ხან არც ი−სა ვარ, არც ი−სა!
გა−რე−მო−ე−ბის საყ−ვი−რი,
არც მიწი−სა ვარ, არც ცი−სა.
ნუ მკი−თხავ, მნა−ხო უგ−ნუ−რად,
ნურც გა−იკ−ვირ−ვებ ბრძნო−ბა−სა:
სულ სხვა ჰყავს ხე−ლი−სუ−ფა−ლი
ამ ჩემს გონება-გრძნობასა.
ეს გუ−ლი, სარ−კედ ქცე−უ−ლი,
ბუ−ნე−ბის ნათქვ−ხე−დი−ა,
მხო−ლოდ მის სა−ხეს გიჩ−ვე−ნებთ,
რა−საც შიგ ჩა−უ−ხე−დი−ა;
ე−ნაც მას ამ−ბობს, რაც სმე−ნას
სხვი−საგან გა−უ−გო−ნი−ა,
ან თვალს უ−ნა−ხავს და ჭკუ−ას
გაუზომ-აუწონია!
თქვენ რომ გგო−ნი−ათ, ის არ ვარ,
სხვებს რომ ჰგო−ნი−ათ, არც ი−სა!
შუ−ა−კა−ცი ვარ უბ−რა−ლო,
ხან მიწი−სა ვარ, ხან ცი−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყოველ საღამოს მადლობა გადაუხადეთ ერთმანეთს იმისთვის, რაც მოგეწონათ დღის განმავლობაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ისევ შენ, ისევ, ქალაოვაჟა–ფშაველა |
 |
მე სკოლაში მივდივარქეთევან ქუჩუკაშვილი |
 |
ძმობა, ერთობა და სიყვარულიაკაკი წერეთელი |
 |
საქართველოშილადო ასათიანი |
 |
მე შენმა ფიქრმა მიმარინდაბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (უფალო!)ანი კაპანაძე |
 |
წვიმის წვეთიცირა ტურაშვილი |
 |
იქ პოეზიის ფრიალებს დროშაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სად არიან წელიწადის დრონიგივი ჭიჭინაძე |
 |
ზამთარინონა ბეჟანიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
გაუბედავი სიყვარულიაკაკი წერეთელი |
 |
უცოდინრობის წამალიმანანა ტონია |
|
ქართული ორნამენტიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
თეონა და ლილიმანანა ტონია |
|
ბაქია მამლაყინწამანანა ტონია |
