ერ−თხელ გო−გო ა−ნი−ტა,
ვნა−ხე ჩა−ფიქ−რე−ბუ−ლი -
მისჯ−დო−მო−და მა−გი−დას
უ−ცხოდ გა−რინ−დე−ბუ−ლი.
ელ−და მე−ცა, შევ−შინ−დი,
ა−ვად ხომ არ გახ−დათ−ქო.
ე−პო−ქა−ა შეშ−ლი−ლი,
ვინ−ღა ა−რის კარგად-თქო.
ვი−რუ−სი−ა ა−ხა−ლი,
და−ვასკ−ვე−ნი მა−შინ−ვე
მო−ვახ−ვი−ე თავ−შა−ლი,
თბილ სა−ბან−შიც გავხ−ვი−ე.
მე−რე ჩა−ი და−ვადგი,
მო−ვი−ძი−ე წა−მა−ლი,
ფო−რი−ა−ქის ,,ამბავში“
დე−დებს არ გვყავს ბა−და−ლი.
ა−კის−კის−და ა−ნი−ტა,
დე−და−ჩე−მო რა გი−ყო,
მე წა−მა−ლი რად მინ−და,
ა−რა−ფე−რი არ მჭირ−სო.
მა−ლე დი−დი ვიქ−ნე−ბი,
და ა−მა−ზე ვფიქ−რობ−დი.
პრო−ფე−სი−ას ვირ−ჩევ−დი
გულ−ში ა−მას ვი−ტყო−დი:
იქ−ნებ გავხ−დე ე−ქი−მი,
მო−ვარ−ჩი−ნო სნე−უ−ლი,
შე−იძ−ლე−ბა ვე−ქი−ლიც,
ჩაგ−რუ−ლის−გან რჩე−უ−ლი.
ბუ−ღალ−ტე−რი გა−მო−ვალ,
ხარ−ჯებს სწო−რად და−ვითვ−ლი,
ჩემ−გან თერ−გიც გა−მო−ვა,
ხომ მოვ−ქარ−გე ბა−ლი−ში.
მას−წავ−ლებ−ლო−ბაც მომ−წონს,
მათ აღ−ზარ−დეს თა−ო−ბა,
ვინც ას−წავ−ლის, ის მოწ−მობს
სხვე−ბის−გან რა გა−მო−ვა.
ან−და ვე−ტე−რი−ნა−რი,
ყვე−ლა მიყ−ვარს ცხო−ვე−ლი,
შენ კი მე−რე მი−თხა−რი
ჩემ−გან შენ რას მო−ე−ლი.
შვილ−თან ა−სე ბა−ას−მა
გუ−ლი ძლი−ერ გა−მით−ბო,
არ ყო−ფი−ლა პა−ტა−რა,
და ,,დიდობაც“ და−ი−წყო.
მე ვუ−თხა−რი: ად−რე−ა,
შე−ნი შფოთ−ვა და ღელ−ვა.
პრო−ფე−სი−ის არ−ჩე−ვა
მართ−ლაც დი−დი საქ−მე−ა.
ამ სა−კი−თხზე დრო−დად−რო
კი−დევ ბევრ−ჯერ ი−ფიქ−რებ,
და რო−დე−საც მო−ვა დრო,
სწორ პა−სუხ−საც მი−ი−ღებ.
პრო−ფე−სი−ა ბევ−რი−ა,
ერთ−მა−ნეთ−ზე სა−ჭი−რო,
ი−სიც, რაც შენ გსმე−ნი−ა,
სხვაც - ნაკ−ლებ თვალ−სა−ჩი−ნო.
შენ მათ შო−რის ა−ირ−ჩევ,
უ−ნა−რე−ბის მი−ხედ−ვით,
მნიშვ−ნე−ლო−ბას ა−ნი−ჭებ,
მო−მა−ვალს რას ჰპირ−დე−ბი.
ა−ირ−ჩი−ე რაც გინ−და,
და გახ−სოვ−დეს მო−რა−ლი:
გახ−დი შე−ნი საქ−მი−სა,
ზე - პრო−ფე−სი−ო−ნა−ლი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გადააქციე პასუხისმგებლობა თამაშად
თუ თქვენი შვილი უარს ამბობს რაიმეს გაკეთებაზე, სცადეთ ის თამაშად აქციოთ. „იუმორი და თამაშები ორი ეფექტური საშუალებაა, რაც ხშირად მშობლებს ავიწყდებათ“, ამბობს ზებუკერი. როდესაც საკუთარი ვაჟი სკოლამდელ დაწესებულებაში სწავლობდა, ზებუკერი შვილს ფეხზე ისე აცმევდა, თითქოს იგი ფეხსაცმლის მაღაზიის კლიენტი ყოფილიყო. „ვეუბნებოდი ხოლმე: „კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ქ-ნი დედიკოს ფეხსაცმლის მაღაზიაში, დღეს შემიძლია შემოგთავაზოთ შესანიშნავი წყვილი ფეხსაცმელი“, ამას სულელური აქცენტით ვეუბნებოდი და ძალიან ერთობოდა“.
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
![]() |
ტყეინგა ქორდელი |
![]() |
ინდაურინუნუ კერესელიძე |
![]() |
კნიაზ ბარათაევის აზარფეშაზედნიკოლოზ ბარათაშვილი |
![]() |
თამარ მეფესხალხური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
სამწუხაროდ, სხვა უფრო მცირე ზომის ლექსები ამავეე კატეგორიიდან ვერ მოიძებნა | |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
![]() |
ლექსი სპილოზეგივი ჭიჭინაძე |
![]() |
პაწია მერცხალიშიო მღვიმელი |
![]() |
დათვის საიდუმლომაია წიგნაძე |
![]() |
ფიქრნი მტკვრის პირასნიკოლოზ ბარათაშვილი |
![]() |
სარეველამურმან ლებანიძე |
ზოგადი ინფორმაცია
სასწავლო ცენტრი
ბავშვის სახელები
საბავშვო ლექსები
საინტერესო